“Dit is zeker het zwaarste onderdeel van uw vak?” Deze vraag hoor ik regelmatig bij het euthanaseren van een huisdier en is niet met een simpel ja of nee te beantwoorden.

De beslissing om een huisdier te euthanaseren wordt zorgvuldig door diereigenaar en dierenarts sámen genomen. Euthanasie betekent in het Oudgrieks “goede dood” en moet uitzichtloos lijden voorkomen. Door middel van een overdosis aan narcosemiddelen wordt een dier buiten bewustzijn gebracht. Pas daarna stopt de ademhaling en de hartslag.

Ik ervaar het als bijzonder een heel belangrijk proces als euthanasie te mogen uitvoeren. We zien de speciale band die mens en dier hebben op zo’n moment goed. Vaak euthanaseren wij dieren thuis, omringd door familieleden. Men zegt dan na afloop: “Het is moeilijk, maar toch goed zo.” Zo zal ik ook nooit de euthanasie vergeten van een lieve Labrador op zijn favoriete plekje aan het water in zijn tuin. Met zijn bazen naast hem op het kleed. Of kort geleden in de weekenddienst: De hond was rustig ingeslapen in de mand. De eigenaar stelde na afloop voor samen nog een glaasje wijn te drinken om te toosten op het mooie leven dat het dier had gehad. Dat heb ik afgeslagen, maar werd er wel door geraakt.

Soms staan we voor moeilijker situaties. Bijvoorbeeld als zieke of oude dieren in een te laat stadium bij ons komen. Op zo’n moment kan euthanasie de juiste beslissing zijn om verder lijden te voorkomen. Maar het maakt me verdrietig als het dier te lang heeft geleden. Zorgen over stress voor het dier, angst voor een eventuele narcose of kosten kunnen hierbij een rol spelen. Kleine aanpassingen of ingrepen kunnen de levenskwaliteit echter al sterk verbeteren!

Nee, euthanasie is niet het zwaarste onderdeel van ons vak. Wanneer een dier goed is verzorgd, de beslissing zorgvuldig is genomen en het dier onnodig lijden wordt bespaard, dan is het “goed zo”.

Justa van der Kolk