Enkele weken geleden werd mij op een voorzomerse warme dag gevraagd om het leven van een ernstig zieke oude kat te beëindigen bij een familie thuis. Vader, moeder en 3 schattige kinderen van 3 tot 6 jaar zaten te wachten op de bank met het dier op schoot.

Bij binnenkomst werd ik hartelijk verwelkomd door de kleine kinderen en bij navraag wat er allemaal aan de hand was, kwam het antwoord er helder uit: “Zij gaat dood omdat zij erg ziek is”. Deze zin gaf aan dat de situatie goed was doorgesproken binnen het gezin. Na alles rustig doorgenomen te hebben met elkaar en uitgelegd wat de stappen zouden zijn is het dier rustig middels 2 injecties op schoot gestorven.

Bijzonder is het elke keer weer om te zien hoe verschillend kleine kinderen kunnen reageren. De oudste kroop op schoot bij vader en moeder en de twee jongste kwamen af en toe even langs en legden mij in de tussentijd het reilen en zeilen in huis uit. Met een vrolijke glimlach werd ik op de hoogte gesteld over alles wat hen op dat moment bezighield, een glimlach die af en toe opeens in tranen overging.

Het dier zou in de voortuin begraven worden en er zou een mooi monumentje gaan verschijnen, bij het afscheid hebben de kinderen het mij allemaal even uitgelegd. Toen ik wegreed werd ik uitgezwaaid door 3 kindertjes in zwembroeken met lachende smoeltjes, schattig! Twéé keer in één bezoek een kinderlijk lief afscheid.

Marinus van der Wijden, dierenarts.