Chocolade
…en het gevaar voor de hond.
Door het jaar heen maar vooral in de decembermaand komt het voor dat wij een melding krijgen van een bezorgde eigenaar die een chocoladeletter mist of chocolade kerstkransen uit de kerstboom verdwenen ziet. De hond ligt vervolgens rustig in de hoek, kijkt de eigenaar onschuldig aan, likt de bek af, laat een boertje en is zich van geen kwaad bewust. Helaas veel eigenaren ook niet.
De verschijnselen
Behalve overgeven, misselijkheid en diarree, kunnen ook hartritmestoornissen en andere hartklachten optreden. Omvallen, stuiptrekkingen en schuimbekken zijn bekende verschijnselen. In sommige gevallen loopt het zelfs fataal af. De eerste aanwijzingen van vergiftigingsverschijnselen treden ongeveer op 2-4 uur na inname van de chocolade. Rusteloosheid, nervositeit, opwinding, misselijkheid, braken, veel plassen, stuiptrekkingen en spiertrillingen kunnen dan gezien worden.
Bij acute inname van zeer grote hoeveelheden chocolade kan zelfs de dood tussen 6 en 24 uur na opname optreden. Bij langdurig gebruik van chocolade kunnen de gifstoffen stapelen en problemen zullen dan pas na langere tijd optreden. Bij beagles zou een mindere gevoeligheid voor chocolade aanwezig zijn. Lever-, hart- en nierpatiënten hebben een grotere gevoeligheid voor chocoladebestanddelen.
De giftigheid van pure chocolade is 10 x hoger dan melkchocolade. Bij ongeveer 60 gram pure chocolade kunnen bij een kleine hond al forse verschijnselen optreden.
De oorzaak
In het begin van de twintigste eeuw werden er veel cacaoboonschillen verwerkt in vee en paardenvoeders. Men kwam onbegrepen sterftegevallen tegen en is op onderzoek naar de oorzaak uitgegaan. Chocolade wordt gemaakt van o.a. cacao wat afkomstig is van de Theobroma cacaoboom. De cacaoboon bestaat uit een schil en een kern die beide een hoog gehalte aan theobromine bevatten. Theobromine heeft een prikkelende werking op het centrale zenuwstelsel, directe prikkeling van de hartspier, verhoogde maagsapproductie, darmverslapping, vaatverwijding en verhoogt de urineproductie. In hoge dosering veroorzaakt het de al eerder genoemde symptomen.
Waarom problemen bij de hond en niet bij de mens?
De hond kan in tegenstelling tot de mens deze stof niet uitscheiden via nier en lever en blijft zich dus hervergiftigen. Ook kan de hond de stof niet afbreken.
De aanpak : BEL UW DIERENARTS VOOR OVERLEG!
Er bestaat geen antistof voor deze vergiftiging. Bestrijden van de symptomen is de enige optie. Als er minder dan 2 uur verstreken is na opname, is er de mogelijkheid het dier te laten braken. Neem daarom vlot contact op met uw dierenarts voor een professionele aanpak via een injectie. Ga niet zelf experimenteren met het ingeven van zout want zout in overmaat kan dodelijk zijn! Maagspoelen met water, actieve kool (Norit) inbrengen, laxeren en koude wassingen tegen de spiertrillingen kunnen erger voorkomen. Het aanbrengen van een infuus met toediening van spierverslappende middelen kan geïndiceerd zijn.
Voorkomen is beter dan genezen!
Eigenaren zijn vaak niet op de hoogte van de gevaren die zij met chocolade kunnen aanrichten, na dit stukje hopelijk wel! Vaak wordt het geven van een stukje chocolade gezien als een lekkernij. De schadelijke stoffen worden bij regelmatig aanbod aan de hond in het lichaam opgeslagen en kunnen op termijn zeer veel schade veroorzaken.
Tot slot
Mocht u behoefte hebben uw hond via tussendoortjes te verwennen, neem dan gewoon enkele brokjes uit het dagrantsoen (dus niet extra naast de normale voeding!) en geef deze aan de hond, hij of zij zal er zeker ruim van genieten zonder er te dik van te worden.