Spelen met stokken is bloedlink!

Regelmatig zien wij honden die verwond zijn geraakt door het spelen met stokken. Zo ook Charly…

Charly werd bij ons hevig benauwd aangeboden. Hij had 2 dagen ervoor tijdens het spelen een gil gegeven. Het dier at niet meer, kwam niet meer van de plaats en was in de loop van de ochtend steeds benauwder geworden. Bij navraag bleek dat het dier 2 dagen tevoren met de eigenaar een apporteerspelletje met een stok had gedaan.

Lichamelijk onderzoek wees uit dat het dier koorts had (40.5˚ Celsius), een gezwollen, pijnlijke keel en ademnood had door veel zwelling in het keelgebied. Het dier werd onder lichte narcose onder beademing onderzocht en er werd een groot probleem ontdekt. Er bleek een forse wond in de keel aanwezig waaruit een stukje hout stak richting tongbasis. Dit stuk hout was afkomstig van de “speelstok” en deze was via de wond in de keel langs de luchtpijp het halsgebied ingeschoven. Bij röntgenonderzoek bleek het stuk hout 15 cm te zijn.

Operatief werd het stuk hout verwijderd en het abces dat ontstaan was werd gedraineerd en gespoeld door middel van een siliconendrain. Deze werd na 4 dagen verwijderd toen de koorts ook verdwenen was. De benauwdheid werd snel minder en het dier was de volgende dag weer in staat te eten.

Moraal van het verhaal is nooit apporteerspelletjes te doen met stokken. De stok wordt namelijk weggeworpen en blijft als een atletiekspeer schuin in de grond steken. De hond komt vervolgens aanrennen, schat de afstand niet goed in en rent met geopende bek recht in de stok. Er ontstaat een infectieus proces op een wel zeer gevaarlijke locatie. Deze blessure kan ook veel slechter aflopen! Er zijn ook honden die schade oplopen in de nekwervels. Bij Charlie gelukkig niet.